BLOK TEMATYCZNY

środa, 8 kwietnia 2015

WBT - wymienniki białkowo-tłuszczowe

Jakoś wcześniej nie zgłębiałam tematu wymienników białkowo-tłuszczowych. Skupiłam się na WW czyli wymiennikach weglowodanowych. Ale temat WBT jest ważny i dla wielu osób potrzebny by lepiej wyrównać nierozłączna współtowarzyszkę CUKRZYCĘ.

WBT to wymienniki białkowo-tłuszczowe. Są one przydatne szczególności dla "pompiarzy" przy obliczaniu ilości insuliny niezbędnej do wyrównania glikemii po zjedzeniu tłuszczy i białek. Jeśli natomiast korzystasz z penów (wstrzykiwaczy), znajomość wymienników białkowo-tłuszczowych również pomoże lepiej kontrolować glikemię.

Kilka godzin po zjedzeniu mięsa, serów czy tłuszczy poziom cukru wzrasta, nawet jeśli posiłek, który zjedliśmy nie zawierał węglowodanów. Dzieje się tak dlatego, że białka i tłuszcze również zamieniane są na glukozę. Proces ten jednak trwa dłużej w porównaniu z rozkładem węglowodanów, a tłuszcze dodatkowo go spowalniają, więc wzrost poziomu cukru we krwi zauważamy dopiero po kilku godzinach.

Aby uwzględnić ten czynnik w terapii insulinowej, Profesor Ewa Pańkowska wymyśliła koncepcję wymienników białkowo – tłuszczowych WBT, zwane też jednostkami białkowo-tłuszczowymi JBT.

Metoda wymienników białkowo-tłuszczowych polega na obliczaniu ilości insuliny na podstawie spożytych tłuszczy i białek.

Wymienniki białkowo-tłuszczowe są proste w zastosowaniu. Opierają się na zawartości kalorycznej tłuszczy i białek. 

Każde 100kcal pochodzące z tłuszczy i białek to 1 WBT

1g białka to 4kcal

1g tłuszczu to 9kcal


Gdy jesz posiłek złożony tylko z tłuszczy i białek, to obliczenie WBT jest proste. Produkty takie to mięso, wędliny, sery żółte, śmietana. 


Na 1 WBT potrzebujemy 1 jednostkę insuliny.

Pamiętajmy, że każdy organizm funkcjonuje inaczej.Osoby, które uprawiają sport (zwiększony wysiłek fizyczny) będą potrzebować mniej insuliny. Natomiast osoby z wysokim BMI lub insulinoodporne będą miały na nią większe zapotrzebowanie.

Pamiętajmy również że:

     Tłuszcze i białka zaczynają docierając do krwiobiegu po około 2 godzinach od posiłku – warto zrobić badani krwi w tym czasie i sprawdzić czy cukier wzrasta.
     
     Zależnie od zjedzonej ilości, mogą podnosić glikemię przez wiele godzin po posiłku, aż do całkowitego strawienia.

     Musimy też znać długość działania insuliny, którą używamy, gdyż bez tej wiedzy nie będziemy mogli odpowiednio zarządzać jej dawkami względem spożywanych posiłków.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz